Dostarczenie godnego sequela do Dark Souls było trudnym, jeśli nie niemożliwym zadaniem, i niestety Dark Souls 2 nie do końca podołało zadaniu. To nie znaczy, że to zła gra - jest doskonała! - ale w porównaniu do innych nowoczesnych gier From Software, po prostu nie osiąga dokładnie tych samych (niebocznych) wysokości. Wynika to przede wszystkim z tego, że świat gry wydaje się nieco sterylny i, co gorsza, nieprzemyślany w porównaniu do kultowego świata Dark Souls. Przykładem tego jest wiatrak, którego wierzchołek dachu można zobaczyć z daleka, ale kiedy później dotrzesz na szczyt wiatraka, znajduje się winda, która prowadzi do zamku pośrodku gigantycznego jeziora lawy. To nie ma sensu i stoi w jaskrawym kontraście z pomysłowym światem Dark Souls, w którym wszystkie obszary są logicznie połączone. Młyn nie jest jedynym przykładem tego rodzaju drapieżników w Dark Souls 2 i naprawdę wyciągają jednego z doświadczenia, chyba że ktoś jest skłonny odrzucić to wszystko jako surrealizm.

Dark Souls 3 zakończył serię z hukiem. W przeciwieństwie do innych gier Dark Souls (zwłaszcza 2'), jakość jest spójna, a gra jest niesamowicie spójna i wyważona do tego stopnia, że ​​przez wiele lat miała bardzo aktywną społeczność internetową. Dark Souls 3 to ogromna przygoda, ale w przeciwieństwie do Dark Souls 2, może z łatwością unieść swoją długość dzięki dopracowanemu systemowi walki, konsekwentnie mocnym projektom poziomów i wspaniałym, wcinającym się w pazury bossom, takim jak Nameless King i Lothric Twin Princes z bazy oraz Sister Friede, Darkeater Midir i Slaveknight Gael, które zostały dodane podczas dwóch niesamowitych rozszerzeń DLC. Dark Souls 3 nie ma wyraźnych dołków, ale z drugiej strony gra nie osiąga tych samych wyżyn, co pozostałe gry na liście – choć jest bardzo, bardzo blisko.

To, co stoi na przeszkodzie, by Dark Souls 3 zostało nazwane najlepszą grą Dark Souls, to czasami zbyt silne poczucie déjà vu – zwłaszcza, gdy wydanie 2016 wyszło od Bloodborne, co było czymś zupełnie nowym od dewelopera. W Dark Souls 3 firma From Soft nie ukrywa, że ​​gra jest hołdem dla oryginalnego Dark Souls, ponieważ gra bezwstydnie ponownie wykorzystuje broń, wrogów, motywy, a nawet postacie i obszary z tej gry. Dodatkowo w Dark Souls 3 są potwory i architektura, które wyglądają jak coś wyjęte prosto z Bloodborne. To ponowne wykorzystanie treści sprawia, że ​​gra czasami wydaje się nieco leniwa i pozbawiona inspiracji. Jednak ta krytyka zakłada, że ​​ktoś grał w poprzednie gry From Software przed Dark Souls 3 i dlatego mogę sobie łatwo wyobrazić, że moja krytyka spada na ziemię pod adresem tych, którzy pierwszy kontakt z serią mieli do czynienia z Dark Souls 3. Ale dla reszty z nas , więc to tutaj zaczęło się dziać tak zwane „zmęczenie dusz”, i dlatego kolejna gra studia – Sekiro – wydawała się tak niesamowicie świeża.