Po obejrzeniu filmu, zdecydowałem się na odebranie tej gry za darmo z Epic Games, na co zwróciłem uwagę?

Hitman 3 sprawił, że bardziej przejmowałem się jego fabułą niż stworzeniem doskonałego morderstwa. Narracja, którą zwykle postrzegam jako marną wymówkę, by bawić się w przebieranki i wywoływać chaos na całym świecie, przenika do struktury jej poziomów i tworzy nieoczekiwane momenty emocji i wrażliwości. Jego mroczna historia igra z kłamstwem leżącym u podstaw rozgrywki Hitmana: Agent 47 może z łatwością wślizgnąć się w życie kelnera, muzyka lub modelki, ale kim tak naprawdę jest i kim, jeśli ktokolwiek, chce być?

Hitman zawsze był dziwną mieszanką humoru i mroku, serią, w której wynik końcowy misji wabi cię do perfekcji, podczas gdy sama gra pozwala ci robić, co chcesz. To zabawne i satysfakcjonujące utopienie celu w toalecie po tym, jak zachoruje na zatrute jedzenie, lub obserwowanie, jak jego ciało wzlatuje w powietrze po uderzeniu w eksplodującą piłkę golfową, którą zasadziłeś. Ale to stoi w parze z faktem, że jako Agent 47 grasz jako okrutny, nieuczciwy człowiek, który zabije każdego, kogo każe wspierać interesy potężnych, mrocznych postaci, które wzywają. Gry Hitman są bardziej klasyczne, niż można by sobie wyobrazić, gdybyś wyjaśnił ich tytuł i przesłankę komuś, kto nie gra w gry, ale ich ukradkowa elegancja ukrywa to, co w istocie jest brzydką fantazją o władzy i przemocy. Sprawiają, że czuję się mądra, ale przyjemność, którą w nich odnajduję, wydaje się być obrzydliwa do usprawiedliwienia.

Deweloperzy z IO Interactive nazwali Hitman 3 końcem współczesnej trylogii i jako tacy wydają się stawić czoła tym sprzecznościom serii w tej grze, odbierając uzasadnienia postaci i zmuszając ich do uczciwego spojrzenia na siebie i ich akcje. Przez większość gry nie zatracałem się w fantazji Hitmana o imprezach, mistrzostwie i rozlewie krwi. Czułem się wyraźnie, jakbym grał jako Agent 47, z całym bólem i ciemnością, które ktoś żyjący w świecie morderstw nieuchronnie sprowadziłby na siebie.
Nie zepsuję ci tego; Nie zrobiłbym tego, nawet gdybym mógł. Dział PR for IO Interactive dostarczył nam pełny kod na około tydzień przed premierą. W zamian zgodziłem się nie omawiać żadnych głównych szczegółów fabuły ani żadnych szczegółów dotyczących pobocznej fabuły tajemnicy morderstwa w drugiej lokacji gry, Dartmoor. Jest jednak wiele do omówienia bez wchodzenia w spoilery, i nie mogę się doczekać, co inni gracze myślą o historii gry i jak rozwiązali jej liczne wyzwania, gdy gra zostanie uruchomiona w środę.

Hitman 3 zaczyna się tam, gdzie Hitman 2 się skończył, gdy Agent 47 i jego przyjaciel z dzieciństwa Lucas Gray zbliżają się do Partnerów i tajemniczej Stałej, która była siłą napędową akcji Hitmana 2. Zazwyczaj fabuły Hitmana też mnie zbytnio nie interesują pełne agencji obciążonych akronimami i odniesień do wydarzeń z seriali, o których mam tylko najsłabsze pojęcie. To też jest tutaj, ale historia szybko staje się o relacjach między bohaterami, o tym, co myślą o tym, co robią i jak długo mogą żyć z tym, jak to jest robić. W rozgrywce Agent 47 nadal pozostaje pustą kartą, którą zawsze był, potrafi umiejętnie wykonać każdą pracę i wspaniale dopasować się do każdej pary spodni. Ale okazało się, że gram także w złego, messier 47. Chwile, w których czułem się sprytny lub potężny, nie były tak dobre, jak zwykle; czuli się bardziej jak kłamstwa, którymi zawsze byli. Czasami nie dbałem o robienie rzeczy dobrze; Chciałem tylko załatwić sprawy.

Hitman 3 ma sześć poziomów. Gra wydaje się mała i skoncentrowana, z mniejszą ilością narracji, której Hitman zwykle używa, aby znaleźć wymówkę, by wyruszyć z tobą na cały świat. Jednak ukończenie większości poziomów zajęło mi więcej czasu niż jestem przyzwyczajony, albo poprzez długie misje fabularne, albo dlatego, że zajęło mi dużo czasu, aby się zorientować w skomplikowanych obszarach z dużą ilością elementów. Otwarcie poziomu Dubaju i winnicy na czwartym poziomie Argentyny najbardziej przypominało poziomy, które znam i kocham z nowoczesnych gier Hitman: czarujące lokacje pełne tajemnic i przebrań, w których mogłem się przebierać w wymyślne ciuchy i podsłuchiwać nieznośni bogaci ludzie. To w dużej mierze błyszczące place zabaw pełne możliwych wypadków, które z radością odtwarzam, aby zobaczyć, jak daleko mogę je popchnąć.
Wiele misji fabularnych jest bardziej skomplikowanych niż w przeszłości. Jeden na poziomie chińskim zakończył się intrygującą zagadką, którą jeszcze bardziej skomplikowałem, przemyślając ją. Misja fabularna, którą wybrałem w Argentynie, sprawiła, że ​​fabuła poziomu przebiegała dla mnie zupełnie inaczej niż kolega, który wybrał inne opcje, chociaż oboje otrzymaliśmy ten sam wynik narracji. Tajemnica morderstwa w Dartmoor, drugim poziomie, jest zdecydowanie najbardziej zaangażowana, dając 47 prawie pełny przebieg ogromnej, okazałej rezydencji i zobowiązanie, w przebraniu detektywa, do węszenia wokół spraw wszystkich tak, jak ty zwykle robią bardziej skrycie. Sama tajemnica nie całkiem mnie poruszyła - postacie są zabawne, ale jest ich wiele i uważam, że trudno jest zainwestować w stawkę, biorąc pod uwagę ostateczny morderczy cel 47. Ale to była interesująca, przyjemna zmiana w Hitmanie, aby rzeczywiście poznać ludzi, którzy zamieszkują poziom, poznać ich emocje i motywacje, a nie tylko ich wzorce patrolowania.
Aparat, jedno z nowych narzędzi Hitmana 3, jest bardzo przydatny w Dartmoor. W trakcie gry używasz go do wyszukiwania wskazówek oznaczonych ikoną na minimapie, co da ci informacje o ludziach lub lokalizacjach. Skanowanie niektórych zamków na poziomach może je otworzyć, chociaż opcja pojawiła się mniej, niż się spodziewałem. Uważam, że aparat jest trochę wybredny; może być trudno powiedzieć, dokąd prowadzi mnie ikona mojej mapy, co było denerwujące, gdy skanowanie odpowiedniego obiektu było konieczne do postępu w misji fabularnej. Nie było to tak solidne narzędzie, jak sobie wyobrażałem, ale czasami fajnie było je mieć w swoim arsenale.

Istnieją również skróty, przejścia zablokowane z jednej strony, które stają się na stałe otwarte po ich odblokowaniu. Niektóre drzwi wymagają również kodów, które wpisujesz ręcznie na klawiaturach, co oznacza, że ​​nie możesz ich użyć do szybkiej ucieczki. Zauważyłem, że zwracam dużo większą uwagę na specyfikę otoczenia niż zwykle: analizuję dokładnie, gdzie może znajdować się pomieszczenie w budynku, aby zobaczyć, czy jest inne wejście, lub uważniej słucham ludzi wokół mnie, którzy mogą być angażowanie się w tradycję gry w ukryciu polegającą na głośnym omawianiu tajnych kodów. Są to drobne zmiany i chociaż czasami uważałem je za nieco bardziej irytujące niż interesujące, zachęciły mnie do odniesienia się do środowiska gry w nowy sposób, który podkreślił odejście Hitmana 3 od reszty serii.
Historia i format misji wkrótce się zmieniają i przez większość gry czułem się wytrącony z równowagi, nawet gdy poziomy takie jak Argentyna miały bardziej znajomą konfigurację. Czułem się bezbronny i pokonany, gdy przedzierałem się przez poziom Berlina, zatłoczony klub nocny pełen dezorientującego oświetlenia i wielu celów, które mogą przejrzeć każde z twoich przebrań. Moje zabójstwa na tym poziomie były ostatecznie bezartystyczne i desperackie, instynktowne w sposób, do którego nie jestem przyzwyczajony w grze Hitman.

Na późniejszych poziomach sprawy zrobiły się dla mnie bałaganem. W jednym uciekłem się do chwycenia za broń i po prostu koszenia wrogów na mojej drodze, gra, która może wydawać się grzechem kardynalnym w grze Hitman, ale w tamtym czasie wydawała się właściwym wyborem. Inne chwile wymagały ode mnie szybkiego działania lub podjęcia decyzji z jakąkolwiek posiadaną wiedzą, zamiast dać mi czas na zaplanowanie bardziej eleganckiego podejścia. Zapomniałem o próbie udoskonalenia swojego wyniku, wciągnięty w ten moment bardziej niż wszystkie otaczające go meta Hitmana. Wiele Hitman 3 jest brutalnych i niebezpiecznych, dziwnych dla gry, która zwykle jest spokojna i mózgowa, ale także pasuje do fabuły i świata serii.
Być może w rezultacie ten zwrot narracji, absurd i humor Hitmana 3 ostro wyróżniały się jako pożądany kontrast. Chociaż Hitman 3 jest mroczniejszy niż poprzednie gry, wciąż jest wiele dziwacznych charakteryzacji i momentów łamania czwartej ściany. Na jednym poziomie postać powiedziała innej, że kod do drzwi był historycznie znaczącym rokiem, dodając „wstyd”, jeśli musieli to sprawdzić, co zatrzymało mnie w prawdziwym życiu w połowie zasięgu mojego telefonu. W pełnej akcji misji w późnej fazie gry żołnierz, którego minąłem w przebraniu, zapytał mnie, czy w drodze powrotnej przyniosę mu napój gazowany, co wydawało się surrealistyczne i zabawne, biorąc pod uwagę absolutną rzeź, którą zostawiłem tuż poza jego polem widzenia. Podczas mieszania się w Chinach, kobieta stojąca obok 47 poprosiła go o radę w sprawie osobistej sytuacji i odbyli uroczą rozmowę, zanim 47 wrócił do morderstwa. Samotność Berlina została złagodzona przez dziwacznego szaleńca, który oprowadził mnie po poziomie, robiąc ciężkie odniesienia do „witamin” i „tabletek alergicznych”, dopóki nie żałowałem, że nie mam opcji, by go spoliczkować.

Nawet kiedy byłem na znajomym gruncie – „bezpieczny” w moim przebraniu, otoczony pretensjonalnymi i łatwowiernymi celami, uzbrojony we wszystkie moje tajne gadżety i materiały wywiadowcze – czułem świadomość tego, kim naprawdę jest 47: samotny i nie na miejscu, z kilkoma przyjaciółmi i mała kontrola nad swoim życiem. Jakiekolwiek człowieczeństwo, jakie może mieć, jest pokręcone w machinacjach władzy i kapitału, których jest częścią i przeciwko którym walczy. „Kim będziesz bez rachunków do wyrównania?” Lucas Gray pyta go na początku gry i jest to pytanie, które często zadawałem, gdy grał Hitman 3. Zasadniczo byłby nikim – ale tak naprawdę zawsze nim był; cała reszta jego tożsamości to tylko pozory. Narracyjna i strukturalna Hitman 3 odrzuca swoją własną wizję, pozostawiając główną ciemność serii na pokazie.

Ja gre tą odebrałem z Epic Games za darmo i teraz, po tych wielu godzinach które spędziłem na tą grę, uświadomiłem sobie, że jest na tyle fajna, że gdybym jej nie miał, to z miłą chęcią bym ją kupił, zwłaszcza po obejrzeniu filmu =)

Pozdrawiam