Zoo Tycoon było jedną z moich ulubionych gier w okresie dorastania. Nie tak bardzo interesowała mnie opieka nad zwierzętami, ale blokowanie wyjść niezliczonymi automatami i wypuszczanie armii niedożywionych tygrysów na uwięzionych gości nigdy nie zawiodło. Przez dziesięciolecia nigdy nie udało mi się odtworzyć tego samego poczucia anarchicznej zabawy, ale obserwowanie T-rexa wyrzucającego naukowców w powietrze, gdy szaleje w Jurassic World Evolution 2, jest całkiem blisko.

Założenie jest proste, Twoim zadaniem jest budowa i zarządzanie szeregiem parków rozrywki z dinozaurami, wzorowanych na tych z tytułowej serii filmowej. Narracja kampanii rozpoczyna się bezpośrednio po wydarzeniach z najnowszego filmu, Upadłe królestwo, a ludzkość walczy o przystosowanie się do życia pośród obfitości (ostrzeżenie o spoiler) niedawno umkniętych dinozaurów. Niestety całą historię, na którą składa się tylko pięć misji, można wygodnie ukończyć w niecałe dwie godziny, pozostawiając niewiele miejsca na rozwój w pospiesznie wyjaśnionej fabule.

W rzeczywistości, poza zakończeniem klifowym, które drażni nadchodzący film, historia prawie nie próbuje rozszerzać szerszego wszechświata. Mimo to fani serialu prawdopodobnie docenią nadwyżkę wspaniale zagranych linii od Jeffa Goldbluma, który ponownie wciela się w rolę dr Iana Malcolma. Bryce Dallas Howard gra Claire Dearing i kilku innych członków obsady, którzy również powracają, ale ich obecność podkreśla tylko zauważalną nieobecność Chrisa Pratta. Mimo że zastępca Pratta dobrze radzi sobie z postacią Owena Grady'ego, jego występ blednie, gdy zostanie umieszczony bezpośrednio obok oryginału. Niezależnie od tego, czy jest to zrozumiały produkt uboczny ograniczeń budżetowych, czy konfliktów w harmonogramie, szkoda, że ​​nie mogli nagrać przynajmniej kilku wierszy z samym mężczyzną.

Żadna forma tradycyjnego samouczka jest również wyraźnie nieobecna, pozornie całkowicie porzucona na rzecz krótkich sekcji z przewodnikiem w kampanii. Na szczęście sprawy nigdy nie były zbyt zagmatwane, ale brak możliwości szybkiego odświeżenia podstawowych mechanik powoduje niewygodne przejście między ściśle liniową kampanią a bardziej otwartymi trybami piaskownicy, wyzwań i teorii chaosu. Szkoda też, bo chociaż piaskownica i wyzwanie są dość oczywiste, teoria chaosu jest warta obejrzenia.

Prezentując różne scenariusze „co by było, gdyby” oparte na wydarzeniach z każdego z pięciu filmów, pierwszy poziom polega na stworzeniu własnego Parku Jurajskiego w środowisku doskonale wzorowanym na oryginale. To wszystko jest cudownie nostalgiczne, a dzięki ogromnej staranności, jaką ewidentnie dołożono, aby zachować wyjątkową estetykę budynków z różnych epok parku, lokalizacja każdej misji jest natychmiast rozpoznawalna.

Zmiany dotyczą nie tylko działu wizualnego, z kilkoma nowymi mechanikami, takimi jak obudowy wodne lub systemy jednoszynowe, które odróżniają bardziej nowoczesne ustawienia od swoich poprzedników. Dla graczy, którzy chcą po prostu eksperymentować poza ścisłymi ograniczeniami różnych okresów, tryb piaskownicy daje możliwość całkowitego obejścia tych ograniczeń budowlanych i, choć nie jest tak głęboka jak personalizacja wizualna w innych tytułach Frontier, opcja dalszego ulepszania wygląd konkretnych dinozaurów lub pojazdów z wyborem skórek do odblokowania jest miłym akcentem.

Chociaż tryb kampanii koncentruje się wyłącznie na tworzeniu wybiegów dla różnych dinozaurów, z sukcesem reprezentowanym przez rosnący ogólny poziom komfortu, inni wprowadzają do równania ludzi. Podczas gdy dinozaury można łatwo zaspokoić poprzez umieszczenie kilku obiektów lub szybką zmianę rodzaju terenu, goście parku mają do zaspokojenia dwa zestawy potrzeb. Istnieją podstawowe wymagania, takie jak dostęp do jedzenia i napojów oraz potrzeby drugorzędne, określone przez przynależność odwiedzającego do jednej z czterech kategorii: luksus, przygoda, natura i ogólne. Biorąc za przykład luksus, tego typu goście domagają się obecności droższych atrakcji, takich jak uzdrowiska czy hotele.

Rozczarowujące, szybko odkryłem, że te kategorie są w praktyce prawie całkowicie zbędne, a przypadkowe umieszczenie kilku toalet, straganów z jedzeniem i schronów ratunkowych zawsze okazywało się więcej niż wystarczające, aby uszczęśliwić większość moich gości. Podczas gdy indywidualne potrzeby gości są dobrym pomysłem na papierze, dziwne jest, że możesz prowadzić dochodowy park, ignorując je. Tu i tam zdarzają się również drobne niedogodności, takie jak konieczność ręcznego uzupełniania paliwa w budynku za każdym razem, gdy jest suchy, lub niespójne wykrywanie kolizji, które czasami utrudnia umieszczanie obiektów.

Mimo to zawsze uważałem, że urok samych dinozaurów okazał się więcej niż wystarczający, aby wzbudzić moje zainteresowanie. Każdy z około 75 unikalnych gatunków jest cudownie wymodelowany i pięknie animowany, co można naprawdę docenić tylko poprzez ręczne sterowanie jednym z pojazdów w parku, aby zobaczyć je z bliska. Jednak tam, gdzie dinozaury są absolutnie najlepsze, zdarzają się rzadkie momenty, w których sprawy zaczynają iść dobrze i naprawdę źle. Oglądanie tańczącego welociraptora wokół klatki jest na pewno fajne, ale oglądanie, jak szaleje w parku, jest jeszcze lepsze, a modelowanie uszkodzeń ścian i pojazdów świetnie sprawdza się, podkreślając ogromną niszczycielską moc tych stworzeń.

Fizyka ragdoll, która sprawia, że ​​goście pędzą po mapie z absurdalną prędkością, są rutynowo zabawne, a ciągłe zagrożenie przypadkowymi burzami tropikalnymi, które mogą wyłączyć zasilanie i zniszczyć ściany ogrodzenia, oznacza, że ​​nawet najlepiej utrzymany park to zawsze tylko chwile z dala od totalnej rzezi. Dodaj do tego system cech genetycznych, który może prowadzić do jeszcze bardziej agresywnych odmian dinozaurów, jeśli nie będziesz ostrożny, a wynikiem jest gra, która bardziej pasuje do survival horroru niż tradycyjnego potentata parkowego.

Wiesz, że w końcu coś może się nie udać i, jak na przykład oglądanie filmów po raz pierwszy, czujesz się na krawędzi, czekając, aż wydarzy się nieuniknione. Nie ma nic podobnego, a biorąc pod uwagę prostotę elementów symulacji, ta wyjątkowa dynamika jest z pewnością jednym z największych powodów, dla których warto polecić Jurassic World Evolution 2.

W Teorii chaosu gracze ponownie odwiedzają wszystkie pięć filmów jurajskich, umieszczając je w kluczowych momentach, które skutkują „A co, jeśli…?” scenariusze. Gracze mają szansę napisać historię na nowo, począwszy od Johna Hammonda proszącego graczy o zbudowanie pierwszego Parku Jurajskiego, aż po wydarzenia prowadzące do ucieczki dinozaurów w Jurassic World: Fallen Kingdom. Ci, którzy wolą odkrywać tylko niektóre filmy, ucieszą się, wiedząc, że Chaos Theory nie wymaga od graczy spełnienia określonych warunków, aby uzyskać dostęp do każdego filmu, ponieważ wszystkie pięć są odblokowywane na samym początku.

Jedną z najbardziej ekscytujących rzeczy w Jurassic World Evolution 2 są dostępne ulepszenia jakości życia. Gra zawiera ponad 75 gatunków dinozaurów, w tym nowe typy morskie i latające, które są bardziej żywe w porównaniu z pierwszą grą. Te stworzenia są bardzo szczegółowe i można je dostosowywać za pomocą różnych skórek. Ponadto kładzie się nacisk na zachowanie dinozaurów, które mają teraz nieco więcej życia niż w pierwszej grze, a gracze mogą teraz dodawać posty Rangersów wewnątrz wybiegów, co ułatwia sprawdzanie dinozaurów i uzupełnianie ich karmników.

Warto jednak zaznaczyć, że poprawiony realizm dinozaurów oznacza również, że gracze muszą zwracać na nie większą uwagę. Każde stworzenie jest podatne na kontuzje i różne choroby, co oznacza, że ​​gracze muszą natychmiast je uśpić i przetransportować do nowej placówki medycznej. Dodatkowo opieka nad dinozaurami wymaga wielu mikrozarządzania, aby zapewnić im długie i szczęśliwe życie. Mieszanie dwóch lub więcej gatunków dinozaurów wymaga od graczy szczególnej uwagi, aby wszystkie ich potrzeby środowiskowe zostały zaspokojone bez konieczności walki o zasoby i terytorium.

Ta sama koncepcja dotyczy aspektu zarządzania gry. Oczywiste jest, że Frontier dołożył należytej staranności i wdrożył większość wymaganych funkcji od fanów, takich jak możliwość manipulowania czasem, co jest wygodną funkcją podczas wykonywania zadań, których wykonanie zajmuje trochę czasu. Jurassic World Evolution 2 oferuje również łatwiejszy sposób spełnienia wymagań dotyczących zasilania. Zamiast budować podstacje, które muszą być połączone z liniami energetycznymi, gracze mogą teraz zasilać swoje parki za pomocą zapasowego generatora. Generator eliminuje potrzebę korzystania z linii energetycznych, pozwalając graczom projektować swoje parki bez rujnowania ogólnej estetyki. Ale nadal można to zrobić po staremu, ponieważ generatory zapasowe mają swoje wady.

Tworzenie dinozaurów zawiera również nową mechanikę, która zapewnia głębsze wrażenia z zarządzania. Gracze muszą teraz ręcznie zatrudniać naukowców, a każdy kandydat będzie miał inne umiejętności, specjalizacje i zakresy wynagrodzeń, które gracze muszą zrównoważyć z korzyścią dla parku. Na przykład jeden naukowiec może przyspieszyć inkubację jaj, podczas gdy inny może zawrzeć lepszy interes w pozyskiwaniu skamieniałości. Ogólnie rzecz biorąc, te zmiany sprawiają, że gra jest lepsza i znacznie lepsza od swojej poprzedniczki.

Jednak, podobnie jak w przypadku opieki nad dinozaurami, wszystkie te zmiany zwiększają liczbę rzeczy, które gracze muszą wykonać, aby zapewnić płynne działanie swojego parku. Nowy generator, który ma ułatwić zasilanie parku, działa na paliwie, które należy regularnie uzupełniać. Niezastosowanie się do tego spowoduje awarię zasilania, co oznacza, że ​​ogrodzenia pod napięciem przestaną działać.

Warto również zauważyć, że zatrudnieni przez naukowców gracze nie mogą pracować przez całą dobę. Po wykonaniu określonej liczby zadań i wypraw naukowcy muszą odpocząć, a za każdym razem to kosztuje graczy. Ta sama koncepcja dotyczy gości, którzy są teraz podzieleni na cztery kategorie, które mają różne potrzeby. Wszystkie te potrzeby gości muszą być spełnione, a ich bezpieczeństwo powinno być traktowane z najwyższym priorytetem, aby uzyskać wysoką ocenę parku.

Podsumowując moją recenzję, gra ta budzi we mnie sentyment, gdyż tak jak wspominałem, kojaży mi się ona z innym, podobnym tytułem. Dla nieco młodszych graczy, polecam.