Seria Need For Speed ​​zawsze była czymś w rodzaju kameleona. W różnych momentach był to symulator pościgu policyjnego , realistyczny tor wyścigowy, a nawet film akcji w stylu Cannonball Run na kołach . Ten najnowszy Need For Speed ​​podąża śladami pierwszego filmu Szybcy i wściekli, eksplorując pokręcony świat nielegalnych wyścigów ulicznych. Chociaż nie jest to całkowicie nowatorskie podejście do serii ( podziemia obejmowała kulturę tunerów samochodowych ponad dekadę temu), otwiera kilka nowych ścieżek dla arkadowego, ale zniuansowanego stylu wyścigów Need For Speed ​​– w szczególności w systemach progresji i dostosowywania.

Jednak w pewnym momencie gry uderzyłem w ścianę. Metaforycznie. Przez prawie 15 godzin budowałem moje standardowe Subaru w niepowstrzymaną bestię tunera, ale z jakiegoś powodu po prostu nie mogłem przejść przez ostatnio odblokowane misje fabularne. Próbowałem i powtarzałem, aż w końcu zdecydowałem się grindować przez mniejsze wydarzenia poboczne, aby zarobić trochę „reputacji” i gotówki. Miałem nadzieję, że ta dodatkowa waluta pozwoli mi ulepszyć moją drogę do zwycięstwa. W końcu udało mi się pokonać te misje i w trakcie tego nauczyłem się dwóch niezwykle cennych lekcji: Używanie jednej „zrównoważonej” jazdy zarówno w przypadku driftu, jak i wyścigu, jest okropnym pomysłem na wyższych poziomach i pomimo wszystkich frustrujących nonsensów, które Need For Speed przeze mnie, zawsze byłem podekscytowany, że mogę wrócić.

 

Gra jest daleka od ideału, ale momentami jest naprawdę wyjątkowa. Zapierająca dech w piersiach grafika, podnoszący adrenalinę dźwięk i wysoce konfigurowalna obsługa sprawiają, że krzyki na zaciemnionych ulicach Ventura Bay to intensywny dreszczyk emocji. Poczucie własności, które towarzyszy dostrojeniu jednej przejażdżki do perfekcji, a nie po prostu chwytaniu najbardziej błyskotliwego dostępnego pojazdu, okazało się niezwykle satysfakcjonujące. Nawet zapierająca dech w piersiach prędkość ulepszonych pojazdów sprawia, że ​​jazda w Need For Speed ​​jest absolutnie przyjemna. Ta podstawa satysfakcjonującej rozgrywki zakotwicza wrażenia, podczas gdy reszta szczegółów Need For Speed ​​obejmuje gamę od równie znakomitych do frustrujących w rozbijaniu kontrolera.

Weź głupkowatą, ale dziwnie ujmującą narrację: przerywniki filmowe na żywo zawierają szczupły aktorstwo, niezręczne dialogi i nieuzasadnione uderzenia pięściami bez rozwijania niczego przypominającego fabułę. Co dziwne, żadna z tych scen tak naprawdę nie rozgrywa się w samochodach iz jakiegoś powodu każda zaczyna się od przybycia kogoś, a kończy na odejściu kogoś innego, z około 30 sekundami rozmowy pomiędzy nimi. A jednak jakoś ta załoga odmieńców wyścigowych dorosła do mnie. Pod koniec całym sercem przyjęłam ich ciepłą, przyjazną corniness, chociaż wciąż nie miałam pojęcia, o czym była ta historia. Obecność złoczyńcy lub rywala mogła zwiększyć moją inwestycję, ale przynajmniej możesz pominąć każdą scenę, która zaczyna się przeciągać.

Świat gry przedstawia swoje własne problemy, ale też poddaje się analizie. Akcja Need For Speed ​​toczy się w całkowicie otwartym świecie, wzorowanym głównie na Los Angeles, z czterema głównymi dzielnicami i kilkoma innymi podrozdziałami, od pagórkowatych serpentyn, przez splątane autostrady po ciasne miejskie korytarze. Jest wypełniony znacznikami wydarzeń, z którymi możesz się zmierzyć w dowolnej kolejności, co nadaje kampanii luźną konfigurację, która przeczy intensywności wyzwań. W jakiś sposób znalazłem się w kilku takich samych obszarach, ale poziom szczegółowości, różnorodności i ogólnej wiarygodności sprawiły, że miasto było wciągającym, szybkim placem zabaw, nawet z jego wiecznie śliskimi od deszczu ulicami i podejrzanie rzadkim ruchem.

Poza tymi na wpół rzadkimi pojazdami cywilnymi i okazjonalnymi samochodami patrolowymi — które, nawiasem mówiąc, wciąż sprawiają radość, — lista pojazdów Need For Speed ​​obejmuje zwykłą mieszankę Lamborghini, Porsche i Ferrari. Ale pamiętaj, jest to gra o wyścigach ulicznych. Chociaż w końcu możesz kupić naprawdę wysokiej klasy rzeczy, większość kampanii spędzisz stopniowo odblokowując lepsze komponenty i ulepszenia estetyczne dla mniej egzotycznego tunera-mobile.

 

Wizualnie Twoje opcje są solidne: zmień kolor, zaprojektuj malowanie, dodaj spoilery na rynku wtórnym — jeśli potrafisz to sobie wyobrazić, zwykle możesz je stworzyć, co sprawia, że ​​wyróżnianie się w Internecie jest zabawne i łatwe. Z drugiej strony elementy, takie jak bloki silnika i układy zawieszenia, są nieco mniej imponujące. Ogólnie rzecz biorąc, im droższa część, tym lepiej będzie jeździć Twój samochód. Więc jeśli chcesz na przykład ulepszyć swój zapłon, po prostu wybierasz tę opcję menu i przewijasz w prawo, aż znajdziesz część, którą oboje odblokowaliście i na którą możecie sobie pozwolić. Tak naprawdę nie ma w tym żadnej strategii, co sprawia, że ​​cały proces wydaje się banalny.

Na szczęście kupowanie tych komponentów zapewnia również bardziej szczegółową kontrolę nad prowadzeniem samochodu. W końcu otworzysz 16 różnych suwaków, które kontrolują wszystko, od ciśnienia w oponach po sztywność wstrząsów, i wierz lub nie, naprawdę mogę poczuć wpływ każdej regulacji. To imponujący system. Możesz uniknąć potencjalnej nudy polegającej na tykaniu suwaków w tę i z powrotem, po prostu dostosowując suwak główny między „Drift” i „Grip”, co zapewnia mniej precyzyjną konfigurację przy nadal sprawnej konfiguracji. Dla mnie jednak dostrajanie prowadzenia mojego samochodu stało się rodzajem obsesji pochłaniającej gry, z bardzo namacalną korzyścią.

Jednak ta obsesja w końcu wpędziła mnie w kłopoty. Need For Speed ​​oferuje szeroką gamę wydarzeń, w tym zawody driftowe oparte na punktach, tradycyjne wyścigi na torze, a nawet zawody Gymkhana. Ta mieszanka stworzyła mile widzianą odmianę rozgrywki, ale doprowadziła również do ściany, w którą w końcu się rozwaliłem. Na początku moje ograniczone zasoby zmusiły mnie do włożenia wszystkich moich wysiłków w jeden pojazd. Zanim dotarłem do późniejszych, bardziej wymagających misji, nawet nie przyszło mi do głowy, że moja dobrze skrojona jazda była w rzeczywistości obciążeniem, a gra nie dostarczyła żadnych informacji zwrotnych, które wskazywałyby, że samochód bardziej dostrojony do driftu natychmiast rozwiązałby mój problem. problemy. Opcja zapisania wielu profili tuningowych dla jednego samochodu nie tylko okazałaby się przydatna, ale mogła mnie o tym powiadomić, hej, może musisz rozluźnić ten backend, jeśli chcesz wygrać.

To rozwiązanie wydaje się bardzo oczywiste z perspektywy czasu, ale inne punkty frustracji były nieco bardziej nieuniknione. Na przykład Need For Speed ​​wykorzystuje oczywiste gumki, aby utrzymać przeciwników w zasięgu uderzenia podczas wyścigu. To, że twoi konkurenci depczą ci po piętach, z pewnością tworzy napięcie, ale umożliwienie sztucznej inteligencji automatycznego złapania gracza obniża koszt systemu ulepszeń i może prowadzić do niezasłużonych strat.

Nieprzydatny system nawigacji w grze stawia Cię w kolejnej niekorzystnej sytuacji. Podczas wyścigów na ziemi pojawiają się niebieskie strzałki, które prowadzą Cię od punktu kontrolnego do punktu kontrolnego, ponieważ w przeciwieństwie do prawdziwego toru wyścigowego trasa nigdy nie będzie oczywista. Niestety, zwykle oznacza to, że nie otrzymasz ostrzeżenia przed dotarciem do zakrętu, chyba że stale kierujesz wzrok na mini-mapę. A nawet wtedy w Need For Speed ​​zawsze panuje noc, co sprawia, że ​​niektóre przeszkody, takie jak bariery i barierki, są trudniejsze do wykrycia. Musiałem powtarzać wiele wyścigów, ponieważ przegapiłem zakręt, nie skręciłem wystarczająco ostro lub zderzyłem się z obiektem, którego nigdy nie widziałem. Byłbym zachwycony przeglądem każdego toru przed rozpoczęciem wyścigów, ale niestety nie ma takiej opcji.

Wreszcie, system punktów dryfujących niepotrzebnie karze. Jeśli uderzysz w przeszkodę na końcu driftu, natychmiast tracisz punkty, które mogłeś otrzymać za ten drift. W rezultacie ciągnięcie bezsensownych 180-tek na środku ulicy da ci więcej punktów niż perfekcyjnie wykonany drift, który kończy się miłosnym stuknięciem tylnego zderzaka w barierkę. To irytujące. Rozumiem, że wślizgnięcie się w ścianę nie powinno być warte żadnych punktów, ale z pewnością jest gdzieś tu złoty środek.

Jeśli wytrwasz, zostaniesz z garażem pełnym podrasowanych samochodów i światem wypełnionym przyjaciółmi, z którymi możesz się ścigać, a także z tablicami wyników.

Na szczęście, jeśli wytrwasz, zostaniesz z garażem pełnym podrasowanych samochodów i światem zamieszkałym przez przyjaciół, z którymi możesz się ścigać, a także z rankingami. Możesz łatwo ustawić załogę składającą się z maksymalnie ośmiu kierowców — co pozwala na wspólne uczestnictwo w zawodach, a poza tym po prostu spędzanie czasu we wspólnym mieście — lub możesz po prostu jeździć po Ventura Bay, aż natkniesz się na innego gracza, w którym to momencie możesz rywalizować ze sobą w jednym z kilku typów wydarzeń ad hoc. Nie jest to specjalnie dedykowany tryb wieloosobowy, ale pozwoli ci ścigać się ze znajomymi. Możesz także zdecydować się na asynchroniczną rozgrywkę, wybierając specjalnie oznaczone wydarzenia, które ukończyli Twoi znajomi, dzięki czemu możesz polepszyć ich czasy i zarobić trochę dodatkowej gotówki.

Zauważyłem niewielką, ale wybaczalną garść spadków liczby klatek na sekundę podczas mojego czasu gry na PS4, a konfiguracja gry zawsze online oznaczała, że ​​​​nigdy nie mogłem naprawdę zatrzymać gry. Jeśli kiedykolwiek będziesz musiał szybko wstrzymać akcję, aby, powiedzmy, odebrać telefon lub powstrzymać kota przed zniszczeniem mebli, po prostu nie możesz, chyba że chcesz przegrać wydarzenie, w którym grasz. Byłem też odłączany od serwerów EA za każdym razem, gdy byłem poza grą nawet na krótki okres, co prowadziło do niepotrzebnych kłopotów z ponownym łączeniem się tylko po to, aby kontynuować grę samemu. Jednak nic z tego – w tym niefortunny skok trudności, którego doświadczyłem – nie wystarczyło, by zrujnować oszałamiający świat Need For Speed, satysfakcjonujący system progresji i ekscytującą mechanikę jazdy. Twój ruch, Vin Diesel.

Aktualizacja 11.04.2015: Niestety, wersja Need For Speed ​​na Xbox One zawiera mnóstwo drobnych, ale uporczywych problemów technicznych, które nie są tak zauważalne lub, w niektórych przypadkach, po prostu nie występują na PS4. Na przykład w dniu premiery gry zostałem losowo rozłączony z serwerami EA sześć razy w czasie poniżej 90 minut gry. To nie tylko nagle przerwało moje wrażenia, ale także musiałem ponownie połączyć się z siecią, znaleźć nowych graczy i za każdym razem ponownie wczytać samą grę. Innymi słowy, zwykła próba zagrania w grę stała się denerwującym i niepewnym przedsięwzięciem.

Chociaż nie doświadczyłem żadnych przypadkowych rozłączeń po pierwszym dniu z wersją na Xbox, nadal doświadczałem stałych i stosunkowo częstych problemów z liczbą klatek na sekundę, które powodowały, że cała gra zacinała się na ułamek sekundy. Zauważyłem również dłuższe czasy wczytywania wchodzenia i wychodzenia z wydarzeń, tekstury o niższej rozdzielczości na całym świecie, a nawet problemy z systemem punktacji driftu, który nie uruchamiał się lub nie zwiększał mojego wyniku długo po tym, jak skończyłem pokonywać zakręt. Krótko mówiąc, wersji na Xbox One brakuje technicznego dopracowania Need For Speed ​​na PS4, a w najgorszym przypadku gra działa mniej niezawodnie.