Dzisiaj o Payday 2, co o nim sądzę?

Założenie każdego napadu jest dość proste i zgodnie z oczekiwaniami każdego przyzwoitego gangu złodzieja niezbędne środki i szybko wynoś się ze wszystkimi torbami z łupami lub personelem, z którymi możesz sobie poradzić. Dostępnych jest wiele różnych rodzajów napadów, od prostych napadów na banki po handel narkotykami, a także bardziej skomplikowane i często skryte próby fałszowania wyborów. Wszystkie te rodzaje napadów są zawarte w grze dzięki uprzejmości Payday 2: Crimewave Edition, korzystając z kilku kontraktów z poprzednich gier, które pojawiają się jako mnóstwo zawartości DLC, aby zajmować nawet najbardziej doświadczonych przestępców. Napady to nie jedyna rzecz, której jest ich mnóstwo, ponieważ gra zawiera nowe grywalne postacie i inne elementy do odblokowania, w tym maski, dodatki do broni i gadżety.

Chociaż Payday 2: Crimewave Edition jest reklamowany jako tytuł kooperacyjny dla czterech graczy, istnieje możliwość gry jako jeden gracz z dwoma przyjaznymi rodakami AI dla firmy, w trybie Crime.net Offline. Szczerze mówiąc, najlepiej nie marnować czasu w trybie offline, ponieważ przyjazna sztuczna inteligencja wykonuje dobrą robotę, sprawiając, że Głupi i Głupi wygląda sprytnie w stylu Mensy. To prawda, że ​​wykonują świetną robotę, podążając za tobą jak lojalny zwierzak i bawiący się w lekarza, kiedy ich potrzebujesz, ale na tym kończy się ich przydatność. Stwarza to ogromną frustrację, ale jeśli chcemy być cyniczni w stosunku do tego aspektu gry, możemy to uznać za celowe. Z pewnością napady na trudniejsze poziomy trudności okażą się prawie niemożliwe, jeśli będziesz polegać na przyjaznej sztucznej inteligencji, która pomoże, ale to znacznie popycha graczy do grania w Payday 2: Crimewave Edition w sposób, w jaki zespół programistów zawsze zamierzał; zachęcanie do kultury współpracy, komunikacji i pracy zespołowej. Policyjna sztuczna inteligencja i ochroniarze, z wyjątkiem ciężko opancerzonych, przypominających molochy posiłków, emanują niemal równą dozą głupoty do tego stopnia, że ​​często wpadają do sali masowej bez planowania lub procesu myślowego tylko po to, by radośnie zdziesiątkować przez oszustów. To dodatkowo wzmacnia moje wcześniejsze twierdzenie, że umiejętność przechytrzenia i oskrzydlenia przeciwników jako ludzki zespół przyniesie bezkonkurencyjny sukces.

Po przezwyciężeniu stromej początkowej krzywej uczenia się i prawdziwym wejściu w spójne partnerstwo, w którym zrozumienie celów, wiercenie skarbców, otwieranie zamków w drzwiach, otwieranie kaucji i zabezpieczanie docelowego personelu zaczyna wydawać się łatwą pracą na co dzień, zaczniesz dostrzegać owoce Twoja praca, gdy twoje salda gotówki i konta zagranicznego zaczynają się gromadzić, wraz z coraz większą ilością doświadczenia zdobywanego za każdy napad, który wykonasz. System doświadczenia działa podobnie jak wiele innych strzelanek FPS, takich jak seria Battlefield. Punkty doświadczenia zdobyte za pomyślne ukończenie napadu są szybko zamieniane na punkty umiejętności w dobrze skonstruowanym interfejsie umiejętności i talii. Punkty umiejętności są wykorzystywane do ulepszania atrybutów członków gangu, ulepszania sprzętu i gadżetów oraz zmniejszania podatności na ataki policyjne. Mile widziany jest zakres i zakres umiejętności i atutów dostępnych w pięciu klasach postaci, w tym w nowej klasie Uciekinier. Jednak samo odblokowanie broni czy gadżetów na podstawie rangi doświadczenia nie wystarczy. Gdy to zrobisz, zostaniesz poproszony o rozstanie się z nieproporcjonalną ilością ciężko zarobionych pieniędzy, aby faktycznie móc korzystać z tych przedmiotów; w niektórych przypadkach dodatki do broni są znacznie droższe niż broń, którą mają ulepszyć. W rezultacie gracze często muszą wielokrotnie rozgrywać te same napady, aby mieć wystarczające rezerwy gotówki na zakup broni, wyposażenia lub umiejętności i atutów, których potrzebują, aby przejść przez trudniejsze poziomy napadów. Będzie to oczywiście oznaczało, że gra ma wiele możliwości powtórek, ale niektórzy gracze mogą stracić zainteresowanie ze względu na wynikającą z tego powtarzalność.

Jest kilka rzeczy, które mają na celu złagodzenie możliwości, że napady staną się nużące po kilku udanych lub nieudanych próbach. Gra wydaje się stosować sprytny system tła, który losuje lokalizację lub istnienie przedmiotów na poziomie napadu. Na przykład poręczna karta klucza, która zaoszczędziłaby czasochłonnej potrzeby otwierania skarbca, może być dostępna w jednym przejściu, a następnym razem z wiertłem o dużej wytrzymałości jest jedynym sposobem na otwarcie tego skarbca, ponieważ klucz Karta nie została leniwie zostawiona przez ochroniarza. To subtelne wykorzystanie losowości w napadach, w połączeniu z możliwością ukrywania się na niektórych poziomach, naprawdę pomaga zachować świeżość zadań i sprawia, że ​​gra wydaje się żywa. Trzeba jednak powiedzieć, że randomizacja dotyczy również ścieżek patrolowych i lokalizacji ochroniarzy, co w niektórych przypadkach sprawia, że ​​taktyka ukrycia jest co najmniej trudna.

Pomimo całej innowacji interfejsu umiejętności i atutów oraz kilku dodatkowych worków z łupami, które Payday 2: Crimewave Edition czerpie z kolejnego Payday 2, gra ma charakterystyczny wygląd i styl gry, która została przeniesiona z PC i została wcześniej wydana na Xbox 360. Mimo że deweloperzy obiecują wszelkiego rodzaju ulepszenia graficzne związane z przejściem gry do 1080p na Xbox One, gra działa z szybkością 30 klatek na sekundę. Środowiska wydają się blokowe i mało inspirujące; banki i inne placówki wyglądają, jakby potrzebowały polerowania, nieważne, że Payday Gang oferuje ich sprzątanie! Grafika może wydawać się zaczerpnięta prosto z platform poprzedniej generacji, ale nie można tego powiedzieć o doskonałej ścieżce dźwiękowej. Dudniący bas, który uderza, gdy prawie nieunikniony atak policyjny rozpoczyna się w każdym napadzie, naprawdę sprawia, że ​​czujesz, że będziesz musiał walczyć o ucieczkę, mimo że policyjna sztuczna inteligencja nie ma takiego samego wpływu, gdy się pojawi. Ostatecznie odnosisz wrażenie, że gdyby tylko grafika pasowała do wyniku w grze, to Payday 2: Crimewave Edition mogłaby równie dobrze wyglądać niesamowicie.

Osiągnięcia w Payday 2: Crimewave Edition stanowią prawdziwą mieszankę trudności. Dużą część osiągnięć zdobywa się dzięki wykonywaniu określonych czynności na danym poziomie, a nie zwykłym wymaganiu ukończenia napadu. Większość z tych osiągnięć to przypadek przestrzegania wytycznych dotyczących napadów, ale niektóre są oparte na szczęściu po prostu dlatego, że wiążą się z losowością poszczególnych napadów. Pozostała część osiągnięć trafi tylko do najbardziej oddanych i zatwardziałych gangów przestępczych poprzez ukończenie różnych trybów trudności, w tym trafnie nazwanej OVERKILL, i zwieńczeniem ogromnej reputacji przestępczej, która ostatecznie stanie się niesławna.

Ogólnie rzecz biorąc, każdy krok naprzód, jaki robi Payday 2: Crimewave Edition pod względem sprytnej przesłanki i doskonałej ścieżki dźwiękowej, jest w równym stopniu zawiedziony. Problemy z połączeniem w grze, która tak bardzo zależy od współpracy, aby osiągnąć sukces, są prawie niewybaczalne. Podobnie, grafika wyglądająca na poprzednią generację sprawia, że ​​gra cofa się, zanim wszystko się ledwo zaczęło i nigdy tak naprawdę nie powraca, by stać się tytułem, którego spodziewamy się uświetnić Xbox One. Niestety, cała dodatkowa zawartość na świecie tylko zapobiegnie tak długiemu znikaniu nowości.

Na szczęście Payday 2 jest wystarczająco zabawny, aby zagwarantować te ciągłe powtórki. Przynajmniej jeśli jesteś z dobrą grupą. Sztuczna inteligencja, choć dobrze naładowana amunicją i ma przyzwoite strzały, wydaje się być uczulona na pomysł zrobienia czegokolwiek, co nie wymaga broni (lub pomagania współpracownikowi wstać). Czy są drzwi, które wymagają otwarcia? Wiertarka termiczna, która wymaga ponownego uruchomienia? Torba wypełniona tysiącami dolarów na ziemi? Będziesz musiał to wszystko naprawić przez swoją samotność. Argh. Większość mojego czasu gry z Payday 2 polegała na chodzeniu na różne misje z jedną lub dwiema innymi osobami, a moja przyjemność odpowiednio się zmieniała. Innymi słowy, podjęcie trzydniowej pracy z tylko jednym ludzkim graczem jest sprawdzianem cierpliwości godnym Dalajlamy. (Zaufaj mi, naprawdę nie chcesz tego robić.)

Wszystko inne w Payday 2 jest kompetentne, ale w większości nijakie. Pistolety mają wystarczającą wagę i brak płynności tytułów takich jak Team Fortress 2. Poczujesz tutaj odrzut. Grafika jest atrakcyjna, ale nie ma nic, co mogłoby inspirować nagrody, a animacje na tyle adekwatne, by oddać, jak to jest, gdy ktoś uderzy strzelbą w twarz. Jaki mały głos, który jest obecny, jest dobry, jeśli czasami tandetny; Bain brzmi dokładnie tak, jak wyobrażali sobie go Warner Brothers. Pod koniec dnia Payday 2 nie jest jedną z tych gier, które zrewolucjonizują branżę. Jednak to nie przeszkadza, że ​​sam w sobie jest atrakcyjny. Przebieg osobisty będzie się różnić w zależności od liczby znajomych, z którymi możesz się namówić, aby do ciebie dołączyć, ale czy uda ci się zebrać całą grupę? Żadna ilość pieniędzy nie będzie w stanie kupić dobrych czasów, które można przeżyć. Idealny napad w Payday 2 zapiera dech w piersiach.

Istnieją cztery drzewka umiejętności - Mastermind, Enforcer, Technician i Ghost - w które możesz zainwestować. Włożenie jednego punktu w którekolwiek z nich odblokuje użycie specjalnego elementu wyposażenia. Drzewa Mastermind i Enforcer pozwolą ci odpowiednio rozmieścić torbę lekarską i torbę z amunicją. Technik da ci dostęp do min przeciwpiechotnych, a potężny Duch pozwoli ci wyjąć urządzenia elektroniczne za pomocą zakłócacza ECM. W miarę postępów będziesz mógł zdobywać wszystko, od dodatkowego doświadczenia po przenośną piłę OVE9000 — to znaczy, jeśli masz wystarczająco dużo pieniędzy. W przeciwieństwie do większości gier, Payday 2 chce więcej niż twoje ciężko zarobione punkty umiejętności, chce również twoich studolarowych banknotów. Opłaty wymagane do odblokowania niektórych umiejętności wyższego poziomu mogą być irytująco astronomiczne.

Podsumowując, fajna gierka, która ma już swoje lata, lecz nadal fabuła jest w miarę aktualna.